Rozdział 2.

   Nagle dostałam SMS. Odczytałam go. Był od Jasminy. Brzmiał: Co robisz wieczorem?  No tak, zapomniała o kłótni. Ale ja też nie miałam zamiaru pamiętać. Pokłóciłyśmy się o nic, tak naprawdę. Nie ma co tego rozpamiętywać. Odpisałam: Idę do pracy. Błyskawicznie dostałam odpowiedz: Zapomniałam, baw się dobrze siostro. Co nie nawalisz. Zaśmiałam się. Ona i te jej  żarty.

   Zaczęłam się nudzić. Nie wiedziałam, co mam robić. Przypomniało mi się, że mam pobiegać z siostrą. Przebrałam się w wygodne ubranie i wyszłam z pokoju. Zeszłam na dół. Zastałam moją siorę.

-Idziemy pobiegać?- zapytałam.

-Jasne. Poczekaj chwilę.- odpowiedziała.

-Ok.- usiadłam na kanapie obok moich rodziców.

-Musimy pogadać.- zaczęła mama.

-O co chodzi?- zapytałam bez żadnych emocji. Wiedziałam, że teraz dostanę przynudzającą lekcję, jak mam żyć.

-Chcemy wiedzieć, jaki masz pomysł na dalsze życie.- odezwał się tata.

-Sama nie wiem.- przyznałam.

-Jak to nie wiesz?- zapytała mama. Czułam, że za chwilę wybuchnie.

-Jeszcze nic nie zaplanowałam.

-Chyba do końca życia nie zamierzasz pracować w kawiarni?- zapytała mama.

-No właśnie to był mój plan.- przyznałam.

-Dziecko, przecież ty nie możesz całe życie pracować w jednej kawiarni.

-Dlaczego by nie?- zapytałam.

-To nierealne. Jak cię zwolnią. Co będziesz dalej robić?- pytała mama.

-Jeszcze nie wiem.- przyznałam.

-Możemy iść!- krzyknęła moja siostra schodząc po schodach. Byłam jej wdzięczna.

-Pa. Idę pobiegać.- powiedziałam i jak najszybciej udałam się do drzwi. Ubrałam buty i wyszłam na zewnątrz.

   Po chwili dołączyła do mnie moja siostra.

-Uratowałaś mnie.- zaśmiałam się.

-Aż tak źle?- zapytała. Zaczęłyśmy biegnąć.

-Oj tak.- przyznałam. Nasi rodzice byli fajni, ale jak czasem zaczęli przynudzać, to nie było zabawnie.

-Nie ma to jak rodzice.- teraz El zaczęła się śmiać.

-No właśnie.-uśmiechnęłam się.

-O czym tym razem przynudzali?- zapytała siostra.

-O tym co będę robić dalej. Jakie mam plany na przyszłość.

-I co im powiedziałaś?

-Że nie mam.- przyznałam.

-Źle zrobiłeś.

-Wiem. Dobra skończmy temat.- zarządziłam.

-A może zostaniesz sławna?- El popatrzała na mnie.

-Jaja sobie robisz?- zapytałam i zaczęłam się śmiać.

-Nie. Dziewczyno masz talent. Nie możesz go zmarnować.

-Zastanowię się.- przyznałam. Chodziarz znałam odpowiedz na to pytanie. Wiedziałam, że nigdy nie będę śpiewać przed publicznością. Prędzej bym zemdlała, niż wyszła na scenę.

   Dalej biegłyśmy w ciszy.

-Co mi chciałaś powiedzieć?- zapytałam po chwili.

-To trochę trudne, ale wiem, że ty mi doradzisz.

-Co się stało?- zapytałam. Naprawdę się przejęłam.

-Dash mi się oświadczył.- moja siostra zaczęła skakać z radości.

-To świetna wiadomość.- na chwilę przystanęłyśmy.

-Popatrz.- El pokazała mi swój pierścionek zaręczynowy. Był cudowny. Z różowym brylantem.

-Śliczny.- powiedziałam.

-I jest jeszcze coś.- Ella spoważniała.

-Co?- zapytałam.

-Ja jestem… no wiesz… jestem.- zaczęła się jąkać.

-Wyduś to z siebie.- nalegałam.

-Jestemwciązy.- powiedziała na jednym wydechu.

-Co?- zapytałam. Nie zrozumiałam jej.

-Jestem w ciąży.- powtórzyła, tym razem wolniej.

-To super sprawa.- przytuliłam ją.

-Naprawdę? Jak myślisz, jak rodzice na to zareagują?

-Będą się cieszyć.- przyznałam.

-Na pewno?

-Tak. Masz już swoje lata.- zaśmiałam się.

-Jestem aż tak stara?- zapytała siostra.

-Ja nic nie mówiłam.- broniłam się.

-Udam, że tego nie słyszałam.- zaśmiała się siora.

-Wracamy do domu?- zapytałam.

-Ok.- ruszyłyśmy w stronę domu. Po chwili tam byliśmy.

   Popędziłam do swojego pokoju. Musiałam przygotować się do pracy. Wybrałam wygodny strój.

   Była 18:30, gdy wyszłam z domu. Już po chwili znalazłam się w pracy. Zaczęłam roznosić wszystkim przeróżne smakołyki.  To było moje zadanie na dziś. Nic nadzwyczajnego. Łatwizna.

   Na scenę wyszedł zespół Dream. Byli to dwaj chłopaki. Nieźle dawali sobie radę. Było ich dwóch, a tworzyli przepiękną muzykę. Mogłabym słuchać tego godzinami. Wokalista był nieziemsko przystojny. Miał cudowny głos i świetnie grał na gitarze. Z tego co wiem, to on pisze piosenki. Jest wspaniały. Według mnie, pasujemy do siebie, ale nie mam u niego szans. Nie mogłabym wydusić słowa. Boję się mieć chłopaka. Boję się, że mnie skrzywdzi. Wiem, troszkę to głupie. Nic na to nie poradzę, taka jestem.

   W pewnym momencie do kawiarni weszła Jasmina. Nie spodziewałam się jej tutaj.

-Cześć, jak się pracuje?- zapytała i posłała mi uśmiech.

-Nie jest źle.- zaśmiałam się.

-Przyszłam spełniać marzenia, pomożesz mi?

-Jak chcesz to zrobić?- zapytałam.

-Pogadam z chłopakami z zespołu Dream. Może przyjmą mnie jako wokalistkę.  

-W sumie nie zły pomysł.- postanowiłam jej pomóc.

-Idziesz się ze mną zapytać?- zapytała moja przyjaciółka.

-Jasne, czemu by nie.

_____________________________________

Ok. A więc następny rozdział dodam dopiero, jak będzie chodziarz jeden komentarz ;*
Możecie zadawać mi pytania : http://ask.fm/DomminikaZ
Zapraszam na mojego drugiego blaga: http://zyjsnami.blogspot.com/

Komentujcie :)

Kocham Was!!!